Święto Ofiarowania Pańskiego zawsze było uroczyście obchodzone w Kościele. W pobożności ludowej tego dnia oddawano cześć Matce Bożej nazywając Ją Gromniczną od poświęconej świecy, która miała chronić ludzi i ich domostwa przed niebezpieczeństwem, szczególnie przed wilkami. Dziś gromnica zapalona przy umierającym ma pomóc mu w pokoju przejść z tego świata do wieczności.
Od 1997 roku 2 lutego jest też Dniem Życia Konsekrowanego, a więc wszystkich którzy ofiarowują swoje życie Bogu poprzez śluby: czystości, ubóstwa i posłuszeństwa.
Siostry Sercanki mają jeszcze jeden powód do świętowania: imieniny m. Marii, która pełni funkcje Przełożonej Generalnej Zgromadzenia. W przeddzień odprawiona uroczysta została Msza św. w intencji solenizantki a po niej odbyła się część artystyczna. W tym roku w nawiązaniu do dwóch rocznic związanych z Matką Paulą Malecką (170 rocz, urodzin i 75 rocz. śmierci), siostry odegrały scenkę opisującą ostatnie chwile życia współzałożycielki zgromadzenia. Podstawą scenariusza była pisemna relacja s. Maryni Szostak, która w przedstawieniu opowiadała o tym wydarzeniu siostrom przebywającym w Wilnie w pierwszym domu życia wspólnego przy ul. Mostowej.
Dalsza część świętowania miała miejsce w refektarzu zakonnym, a więc: życzenia imieninowe i wyrażone przy tej okazji podziękowania za trud kierowania zgromadzeniem, śpiewy, kwiaty i oczywiście tort. Podczas kolacji panował klimat radości i wdzięczności za dar powołania zakonnego, ożywiły się także wspomnienia dotyczące postaci ukazanych w przedstawieniu. Siostry starsze dzieliły się z młodszymi swoją wiedzą z historii zgromadzenia, ale też prowadziły między sobą żywe dyskusje dotyczące przeszłości i przyszłości naszej rodziny zakonnej. Można to streścić stwierdzeniem, że sercanki zwróciły swoją uwagę ku treściom tworzącym ich wspólną tożsamość. A to jest najważniejsze w budowaniu jedności i wspólnoty ducha niezależnie różnic pokoleniowych, kulturowych czy społecznych.
Dodaj komentarz
Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.