Podstawy do życia ukrytego sióstr widział o. Honorat w życiu Matki Bożej, „A że ten rodzaj życia wcale nie jest mniejszej zasługi przed Bogiem, najlepszym dowodem jest życie Przenajświętszej Panny, która przechodząc w doskonałości wszystkie dusze poświęcone Bogu, jednakże nie opuszczała rodziny i nie odróżniała się w ubiorze, ni w mieszkaniu, ani w zajęciach od innych osób swego stanu i nikomu nie była znana ze swego panieństwa, ani ze swego poświecenia się Bogu, ani ze ślubów które Jemu uczyniła. Weźcie więc za wzór sobie i za swoją Matkę, Maryję ukrytą przed światem, a raczej Jej Serce Niepokalane i naśladujcie Ją (…)”.

Krótki wykład zasad życia ukrytego zostawił o. Honorat siostrom w słowach: „Waszym klasztorem niech będzie Najświętsze Serce Jezusa i Maryi, celą – skupienie i cisza wewnętrzna, kratami chroniącymi od świata – umartwienie i duch ofiary, ozdobą- cnoty zakonne, całym bogactwem Bóg sam”.

Życie ukryte sióstr, ma przejawiać się również w apostolstwie. Dzięki niemu „Siostry, nie różniąc się wyglądem zewnętrznym od ludzi żyjących w świecie, mogą docierać do tych środowisk, w których brak urzędowej działalności Kościoła i skuteczniej go wspierać w wypełnianiu jego posłannictwa”. Mają pełnić rolę kwasu ewangelicznego, który przemienia świat od wewnątrz i w ten sposób zbliża go do Chrystusa.