O. Honorat bardzo mocno podkreślił charakter maryjny Zgromadzenia, a szczególnie miejsce i rolę Serca Maryi w życiu duchowym i apostolstwie sióstr. Napisał: „Godłem Sióstr będą słowa Matki Bożej, które w znaczeniu duchowym zawierają wszystko, co prowadzi do najwyższej doskonałości: «Cokolwiek Syn mój wam powie czyńcie» i te, które Syn Jej Boski z wysokości krzyża do ukochanego ucznia wymówił «Oto Matka twoja» – słowa, które Córkom Serca Maryi wskazują wszystką cześć i miłość jaka należy się Jej od tych, którym Pan nasz dał Ją za Matkę”.

W innym miejscu Założyciel pisał: „Ponieważ z dobroci Boskiej powołane jesteście do zakonu, szczególnej opiece Najśw. Panny zostającego i osobliwszym sposobem w Jej Sercu jesteście zamknięte, macie z tym Sercem się zjednoczyć, (…) odznaczać się dziecięcą miłością wszystko w Jej obecności czyniąc”.

W Konstytucjach czytamy: „Jako Córki Serca Maryi będą pamiętać że całe ich życie z Chrystusem ma być ukryte w tym Sercu. Starać się będą w duchu z tym Sercem jednoczyć i naśladować Jego cnoty: pokorę, pokój, cierpliwość, posłuszeństwo i męstwo w znoszeniu przeciwności”.

Maryja ma być dla sióstr również najdoskonalszym wzorem w ukryciu swojego powołania przed światem. Siostry w życiu codziennym mają nie wyróżniać się w ubraniu czy wystroju mieszkania od innych osób ze swojego środowiska. Ze swego powołania mają być znane tylko Bogu. Tak jak Ona, „będąc zjednoczona w najgłębszej miłości z Bogiem i współpracując z Synem w dziele odkupienia świata, uchodziła w codziennym życia za zwyczajną niewiastę, (…) patrząc na Nią i obcując z Nią, nikt się nie domyślał, że jest czystą Dziewicą”.